MENU
TH EN

คำสอน คำกลอนจากปฏิทินธรรม ปี ๒๕๕๗

ถ้าทำดี เพื่อดี นั้นดีแน่

Good for the good of it.
Doing good for the good of it is truly good.


                                จากปกแรกของปฏิทินธรรม ปี ๒๕๕๗
                                จัดทำโดย ธรรมทานมูลนิธิ



ทำดี ดีกว่า ขอพร.

 
ทำดี   ดีกว่า   ขอพร         ซึ่งขอ    ดี, ตอน         ไม่รู้   ว่าพร   คือความดี
วร-พร   นั้นแปล   ว่า "ดี"         ดีจริง   ก็มี         พรจริง   อยู่แล้ว   ในตัว
มัวขอ,   ไม่ทำ,   น่าหัว         ขอดี   ให้ตัว         ที่ไม่   รู้จัก   ทำดี.
ทำดี   พรมี   ทันที         ไม่ขอ   ก็มี         พรที่   แท้อยู่   ในตน.


ความดี   ที่ใคร   ขวายขวน         นั่นคือ   พรล้น         ไหลอาบ   อยู่ที่   กายใจ,
ดังนั้น   ใครหวัง   พรชัย         รีบทำ   ดี, ให้         เป็นชัย   เป็นพร   ก่อนอื่น,
เป็นพร   จริงจัง   ยั่งยืน         พรที่   ใครยื่น         ยกให้   นั้นไม่   จีรัง,
พรดี   มีพลัง   ฉมัง         กุศล   หนุนหลัง         ใครทำ   ใครมี   ดีจริง.




พรจริง - พรลม



ทำดี      ดีแล้ว      เป็นพร            ไม่ต้อง      อ้อนวอน            ขอพร      กะใคร      ให้กวน
พรที่      ให้กัน      ผันผวน            เป็นเหมือนลมหวน            อวลไป      อวลมา      อย่าหลง

พรทำ      ดีเอง      มั่นคง            วันคืน      ยืนยง            ซื่อตรง      ต่อผู้      รู้ทำ
อยากเพียบ      ด้วยพร      เพียรบำ-            เพ็ญบุญกุศลนำ            ให้ถูก      ให้พอ      ต่อตน

ทุกคน      เกิดมา      เป็นคน            ชั่วดี      มีจน            เป็นผล      แห่งกรรม      ทำเอง
ถือธรรม      เชื่อกรรม      ยำเยง            บาปชั่วกลัวเกรง            ทำแต่      กรรมดี      ทวีพร ฯ





เราดี   ดีกว่า   ดวงดี.



@  เราดี   ดีกว่า   ดวงดี               เพราะดี   นั้น,   มี               ที่เรา   ดีกว่า   ที่ดวง
ทำดี   นั่นแหละ   เราหน่วง               เอาดี   ทั้งปวง               มาทำ   ให้ดวง   มันดี,

@  ดวงชั่ว   ไม่ได้   เลยนี่               ถ้าเรา  ขยันมี               ความดี (กุศลกรรม)   ทำไว้   เป็นคุณ
อยู่ดี   ตายดี   เพราะบุญ               ทำไว้   เจือจุน               ตลอด   ชีวิต   ติดมา,

@  ดวงดี   มีอยู่   อัตรา               ก็เพราะ   เหตุว่า               เราทำ   ดีเป็น ;   เห็นไหม
เหตุนั้น   เราท่าน   ใดใคร               ทำดี   เสมอไป               ดวงดี   ก็มี   สมบูรณ์ ฯ
เราดี  ดีกว่า  ดวงดี!   ฮ้า !  ฮา !






กรรมดี ดีกว่า มงคล.

กรรมดี   ดีกว่า   มงคล :         สืบสร้างกุศล         ดีกว่า   นั่งเคล้า   ของขลัง
พระเครื่อง   ตะกรุด   อุทกัง         ปลุกเสกแสนฉมัง         คาดมั่งแขวนมั่งรังรุง
ขี้ขลาด   หวาดกลัว   หัวยุ่ง         กิเลส   เต็มตุง          มงคล   อะไร   ได้คุ้ม
อันธพาล   ซื้อหา   มากุม         เป็นเรื่อง   อุทลุม         นอนตายก่ายเครื่องรางกอง
ธรรมะ   ต่างหาก   เป็นของ         เป็นเครื่องคุ้มครอง         เพราะว่าเป็นพระองค์จริง
มีธรรม   ฤๅมี,   ใครยิง ;         ไร้ธรรม   ผีสิง         ไม่ยิง   ก็ตาย   เกินตาย
เหตุนั้น   เราท่าน   หญิงชาย         เร่งขวน   เร่งขวาย         กุศลกรรมมาแทนมงคล
กระทั่ง   บรรลุ   มรรคผล         หมดตัวหมดตน         ก็พ้น   เกิดแก่   เจ็บตาย
บริสุทธิ์   ผุดผ่อง   ใจกาย         อุปัททวะทั้งหลาย         ไม่พ้องไม่พานสถานใด
เหนือโลก   เหนือกรรม   อำไพ        กิเลสาสวะไหน         ไม่อาจ   ย่ำยี   บีฑา ฯ






ดี - เด่น - ดัง

เขาอยากดี      เท่าไร      ให้เขาเถิด
ไม่ต้องเกิด      แข่งดี      มีแต่เสีย
ฤษยากัน      ทุรกรรม      ทำให้เพลีย
ทั้งลูกเมีย      พลอยลำบาก      มันมากความ ฯ

เขาอยากเด่น      เท่าไร      ให้เขาเถิด
จะไม่เกิด      กรรมกลี      ที่ซ่ำสาม
มุทิตา      สาธุกรรม      ทำให้งาม
สมานความ      รักใคร่      เป็นไมตรี ฯ

เขาอยากดัง      เท่าไร      ให้เขาเถิด
ช่วยชูเชิด      ให้ประจักษ์      ด้วยศักดิ์ศรี
ให้ดังก้อง      ท้องฟ้า      อย่างอสุนี
ต่างฝ่ายมี      ผลงาม      ตามเรื่องตน ฯ

อันความดี      -เด่น-ดัง      ถ้าฝังใจ
ยึดมั่นไว้      ย่อมจะต้อง      ได้หมองหม่น
เหมือนแบกของ      หนักไว้      ในใจตน
หยุดหลงกล      ดี-เด่น-ดัง      นั่งสบาย ฯ






เขาจะดีกว่าเรา (ให้เขาเถิด.)

เขาจะดี      กว่าเรา      ช่วยเขาเถิด
มันจะเกิด      ผลดี      กว่าที่หวง-
ไว้ดีเด่น      แต่เรา      เฝ้าประท้วง,
โลกยิ่งกลวง      จากความดี,      ดีอะไร ? ฯ

รีบช่วยให้      แต่ละคน      ดีกว่าเรา
โลกจะเพรา     เพริศพริ้ง      และยิ่งใหญ่ :
ดาดด้วยธรรม, อุปัททสะ      ก็ละไกล ;
ริษยาใคร      เท่ากับขุด      โลกทรุดลง ฯ

จงเมตตา      มุทิตา      อารีเถิด
จะไม่เกิด      กิเลสเผา      เราเป็นผง
เห็นแก่โลก      ยิ่งกว่าตน,      ยั่นคนตรง ;
คนคด หลง-      ดีแต่ตัว      มัวข่มคน ฯ





ผู้มิได้   ทำอะไร.

@ ทั้งวัน  ฉันมิได้  ทำอะไร         แต่สุข  สนุกใจ         เกินเปรียบ  เกินกล่าว  เล่ากัน !
ความสุข  พิเศษ  เช่นนั้น         ไม่ต้อง  รำพัน ;         พูดกัน  แต่จะทำฉันใด -

@ จึงจะเป็น "ผู้ไม่ ทำอะไร"         ทั้งวัน,  อยู่ได้         ทั้งสุข  ทั้งสนุก  เหลือประมาณ.
เงื่อนงำ  คือทำ  จิตง่าน         อยู่แต่  ในงาน         ที่ทำ,  จนกระทั่ง  ลืมไป -

@ ว่ามี "ฉัน" ผู้  ทำอะไร ;         จิตไม่  มีใจ         หลงไป  ว่า "กู"  ทำงาน :
สมาธิ  ดิ่งเดี่ยว  ที่การ-         กระทำ  ชำนาญ ;         ไม่ตู่  กูทำ  เพื่อกู ฯ






ดี คู่ กับ ชั่ว.

ดี, ดี เพราะชั่วตั้ง            คู่เทียบ อยู่นา
ชั่วห่อนมี ดีเงียบ            : ค่าไร้
มีชั่ว เฉกคู่เปรียบ,            ดีเด่น เสมอแล
เลิกชั่ว-ดี เสียได้            หมดสิ้นสงสาร

โลกนี้ ดีมีค่า            เพราะมีชั่ว เป็นเครื่องเทียบ
ชั่วมี เพราะดีเปรียบ            ค้านค่าอยู่ คู่กันไป
ถ้าชั่ว เกิดไม่มี            แล้วส่วนดี มีค่ากะใคร
ทั้งคู่ ดูเถอะ, ไม่ไหว            พ้นชั่ว-ดี มีนิพพาน ฯ






เลิกกำไร - ไม่ขาดทุน

ชอบกำไร ไม่ชอบข้าง            ขาดทุน
เอาเปรียบ : ไม่ดูดุลย์            เพื่อนบ้าง ;
ขาดทุน นั่น คือบุญ            เพราะเพื่อน กำไรแล
ดีเลิศคือ เมลิกล้าง            กำไรทั้งขาดทุน ฯ

ใคร ๆ ชอบกำไร            ชังสุดใจ เรื่องขาดทุน
คิดใหม่ ให้สมดุลย์            กำไรทุกคน ได้อย่างไร ?
ต้องมี ฝ่ายขาดทุน            เหมือนทำบุญ ให้เพื่อนไป,
ถ้าเห็น ว่ากวนใจ            เลิกกำไร เลิกขาดทุน ฯ






ดี เพื่อ ดี.

ถ้าทำดี     เพื่อดี      นั้นดีแน่
ทำดี, แต่     ทำเพื่อ "กู"      ดูเฉงโฉง
กลายเป็นเรื่อง     ฉ้อฉล
    
ของคนโกง-
ทำลายตน      สุดโต่ง :    ดูให้ดี

ทำเช่นนั้น     มันยิ่ง      เห็นแก่ตัว
ได้เปรียบฝ่าย     ความชั่ว      คือฝ่ายผี
ข้างฝ่ายถูก     เสียเปรียบ     ลงทุกที
ไม่กี่ปี     ลืมตัว      ไม่กลัวเลว.

จงทำดี     เพื่อดี      สุดดีเถิด
เกียรติจะเกิด     หรือไม่เกิด     ก็ไม่เหลว
มันยิ่งดี     โดยนิสัย     ได้โดยเร็ว
พ้นจากเหว    แห่งบาป     ลาภมาเอง ฯ





อตฺตา   หิ  อตฺตโน  นตฺถิ
(ตัวกู  ของกู  ไม่  มี  แน่.)


อัน "ตัวกู"   ดูให้ดี   ไม่มีแน่
ถูกต้องแท้   ตามพระพุท-   ธ บรรหาร
"อตฺตา หิ   อตฺตโน   นตฺถิ"   ประทาน -
เป็นหลักฐาน   ไว้ให้เรา   เอามาตรอง :

ว่า "ตัวตน"  ของตน  มิได้มี
บุตรภรรยา  ทาสี  (สินทั้งผอง) ทรัพย์สินผอง
เป็นของตน  ได้แค่ไหน  ไยมิมอง
ให้ถูกต้อง  ธรรมสัจจ์  ถนัดจริง.

ข้างคนเขลา  เมาดี  มีพาลพล
ยึดว่าตน  ว่าของตน  กลผีสิง
ว่ากู ๆ  ว่าของกู  ดูเหมือนลิง
ได้เที่ยววิ่ง  คว้าไขว่  ยึดไม่วาง ฯ







สำคัญ ที่ วิธี.

ผิดวิธี!  ดีก็หาย  กลายเป็นบ้า
สมน้ำหน้า  ค้าดี  จนดีหาย:
เรื่องดี ๆ คนโง่จับ  ก็กลับกลาย
เป็นเรื่องร้าย  อยู่ถมไป,  ไยมิดู ฯ

ถูกวิธี!  บ้าก็หาย  กลายเป็นดี
กลายจากผี  เป็นมนุษย์  สุดสวยหรู
เรื่องร้าย ๆ  คนดีจับ  กลับเหลี่ยมคู -
เป็นเรื่องดี  ก็มีอยู่,  ดูให้ดี ฯ

หาวิธี!  อย่าท้อใจ,  ก็ไม่อาจ
เพราะความโง่  ความขลาด  นำวิถี;
ถ้าสะสาง  อย่างสูงสุด  พุทธวิธี
พลิกโลกีย์  เป็นโลกุตร์  ทุกข์หยุดเอง ฯ




 
info@huexonline.com