Home / Knowledge : งานของท่านพุทธทาส อินทปัญโญ

คำสอน คำกลอนจากปฎิทินธรรม ปี ๒๕๖๒

First revision: Dec.07, 2018
Last revision: May 01, 2019

"ทำกับฉัน อย่างกะฉัน นั้นยังอยู่"
"Work with me, carry on with me, that's what remains"
อยู่กันนิรันดร คือทำให้ เข้าเค้า พระองค์สอน
Well, enter into the gist of what He taught
อยู่เป็นคู่ กันชั่วฟ้า ดินสลาย
Together as partners, until sky and earth dissolve.
ทำกับฉัน อย่างกะฉัน นั้นไม่ตาย
Work with me, carry on with me, that doesn't die.
ท่านทั้งหลาย ก็อยู่กัน นิรันดร."
While all of you together without end."
ทำฉันใด จึงจะเป็น เช่นนั้นเล่า
How are we to act that this will be so?
คือทำให้ เข้าเค้า พระองค์สอน
Well, enter into the gist of what He taught
สิ่งไม่ตาย ถึงให้ได้ ทุกขั้นตอน
the undying, reachable every step and stage
สิ่งม้วยมรณ์ ก็ทิ้งมัน นั่นแลนา
as all that's deathly is discarded, truly that's it.
สิ่งปรุงแต่ง ใดใด ในโลกนี้
Any concoction or creation in this world:
ไม่ยินดี ยึดมั่น แหละท่านขา
don't delight or cling to partner Him.
Mind empty and free of
จิตว่างไป ไร้ "ตัวกู" ไม่จู่มาEgo-I, doesn't fool
ไม่เห็นว่า อะไรกัน ที่มันตาย ฯ
when no longer seeing anything as dying.

มกราคม ๒๕๖๒
ทำดี ดีแล้ว เป็นพร.

ทำดี ดีแล้ว เป็นพร ไม่ต้อง อ้อนวอน ขอพร กะใคร ให้กวน.
พรที่ ให้กัน ผันผวน เป็นเหมือน ลมหวน อวลไป อวลมา อย่าหลง.
พรทำ ดีเอง มั่นคง วันคืน ยืนยง ซื่อตรง ต่อผู้ รู้ทำ.
อยากรวย ด้วยพร เพียรบำ- เพ็ญบุญ กุศลนำ ให้ถูก ให้พอ ต่อตน.
ทุกคน เกิดมา เป็นคน ชั่วดี มีจน เป็นผล แห่งกรรม ทำเอง.
ถือธรรม เชื่อกรรม ยำเยง บาปชั่ว กลัวเกรง ทำแต่ กรรมดี ทวีพร ฯ.

สิริวยาส (พุทธทาสภิกขุ)

กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
การงานคือการปฏิบัติธรรม.

อันการงาน คือคุณค่า ของมนุษย์
ของมีเกียรติ สูงสุด อย่าสงสัย
ถ้าสนุก ด้วยการงาน เบิกบานใจ
ไม่เท่าไร ได้รู้ธรรม ฉ่ำซึ้งจริง
เพราะการงาน เป็นตัวการ ประพฤติธรรม
กุศลกรรม กล้ำปนมา มีค่ายิ่ง
ถ้าจะเปรียบ ก็เปรียบคน ฉลาดยิง
นัดเดียววิ่ง เก็บนก หลายพกมา
คือการงาน นั้นต้องทำ ด้วยสติ
มีสมาธิ ขันติ* มีอุตสาห์
มีสัจจะ มีทมะ มีปัญญา
มีศรัทธา และกล้าหาญ รักงานจริง.

สิริวยาส (พุทธทาสภิกขุ)
*ในหนังสือ หัวข้อธรรมในคำกลอนและบทประพันธ์ของสิริวยาส เขียนว่า ขันติ ต่างจากเสียงอ่าน ซึ่งอ่านว่า ขันตี

มีนาคม ๒๕๖๒
พุทธทาสจักไม่ตาย.

พุทธทาส จักอยู่ไป ไม่มีตาย
แม้ร่างกาย จะดับไป ไม่ฟังเสียง
ร่างกายเป็น ร่างกายไป ไม่ลำเอียง
นั่นเป็นเพียง สิ่งเปลี่ยนไป ในเวลา.
พุทธทาส คงอยู่ไป ไม่มีตาย
ถึงดีร้าย ก็จะอยู่ คู่ศาสนา
สมกับมอบ กายใจ รับใช้มา
ตามบัญชา องค์พระพุทธ ไม่หยุดเลย.
พุทธทาส ยังอยู่ไป ไม่มีตาย
อยู่รับใช้ เพื่อมนุษย์ ไม่หยุดเฉย
ด้วยธรรมโฆษณ์ ตามที่วาง ไว้อย่างเคย
โอ้เพื่อนเอ๋ย มองเห็นไหม อะไรตาย ฯ

สิริวยาส (พุทธทาสภิกขุ)

เมษายน ๒๕๖๒
วิธีทำไมให้ฉันตาย.

แม้ฉันตาย กายลับ ไปหมดแล้ว
แต่เสียงสั่ง ยังแจ้ว แว่วหูสหาย
ว่าเคยพลอด กันอย่างไร ไม่เสื่อมคลาย
ก็เหมือนฉัน ไม่ตาย กายเที่ยงธรรม.
ทำกับฉัน อย่างกะฉัน นั้นไม่ตาย
ยังอยู่กับ ท่านทั้งหลาย อย่างหนหลัง*
มีอะไร มาเขี่ยไค้ ให้กันฟัง
เหมือนฉันนั่ง ร่วมด้วย ช่วยชี้แจง.
ทำกับฉัน อย่างกะฉัน ไม่ตายเถิด
ย่อมจะเกิด ผลสนอง หลายแขนง
ทุกวันนัด สนทนา อย่าเลิกแล้ง
ทำให้แจ้ง ที่สุดได้ เลิกตายกัน ฯ

สิริวยาส (พุทธทาสภิกขุ)
*เสียงอ่านว่า แต่หนหลัง แต่ในหนังสือ บทธรรม ประจำภาพ เล่ม ๑ และ
ในหนังสือ หัวข้อธรรมในคำกลอนและบทประพันธ์ของสิริวยาส เขียนว่าอย่างหนหลัง

พฤษภาคม ๒๕๖๒
อยู่กันนิรันดร.

"ทำกับฉัน อย่างกะฉัน นั้นยังอยู่
อยู่เป็นคู่ กันชั่วฟ้า ดินสลาย
ทำกับฉัน อย่างกะฉัน นั้นไม่ตาย
ท่านทั้งหลาย ก็อยู่กัน นิรันดร."
ทำฉันใด จึงจะเป็น เช่นนั้นเล่า
คือทำให้ เข้าเค้า พระองค์สอน
สิ่งไม่ตาย ถึงให้ได้ ทุกขั้นตอน
สิ่งม้วยมรณ์ ก็ทิ้งมัน นั่นแลนา.
สิ่งปรุงแต่ง ใดใด ในโลกนี้
ไม่ยินดี ยึดมั่น แหละท่านขา
จิตว่างไป ไร้ "ตัวกู" ไม่จู่มา
ไม่เห็นว่า อะไรกัน ที่มันตาย ฯ

มิถุนายน ๒๕๖๒
จงรู้จักตัวเอง.

"จงรู้จัก ตัวเอง" คำนี้หมาย
มิดีร้าย อยู่เท่าไร เร่งไขขาน
ข้างฝ่ายดี มีไว้ ในดวงมาน
ข้างฝ่ายชั่ว รีบประทาน ให้หมดไป.
จงรู้จัก ตัวเอง คำนี้หมาย
ว่าในกาย มีกิเลส เป็นเหตุใหญ่
จึงสาระแน แต่จะทำ บาปกรรมไกล
ต้องควบคุม มันไว้ ให้รักบุญ.
จงรู้จัก ตัวเอง คำนี้หมาย
สังขารไร้ ตนตัว มัวแต่หมุน
ไปตามเหตุ ปัจจัย ที่ไส-รุน
พ้นบาปบุญ ชั่วดี มีนิพพาน ฯ

กรกฎาคม ๒๕๖๒
อยู่กับธรรม.

เมื่อรบสู้    กับศัตรู    สู้ด้วยธรรม
จะปลุกปล้ำ    กันเท่าใด    ไม่เสียหาย
ถ้าสู้กัน    อย่างนี้    ไม่มีตาย
ในสุดท้าย    จะปรองดอง    ต้องใจกัน.
เมื่อป้องกัน    ศัตรู    รู้ใช้ธรรม
เป็นกำแพง    เพชรล้ำ        เลิศมหันต์
ป้องกันได้    สารพัด    น่าอัศจรรย์
ป้อมค่ายมั่น    กว่าสิ่งใด    ในโลกคน.
เมื่อหลบซ่อน    จากศัตรู    อยู่กับธรรม
ไม่ระกำ    ทุกข์เห็น    สักเส้นขน
ช่วยปลุกปลอบ    ชื่นชอบ    ฉ่ำกมล :
ขอทุกคน    จงมีธรรม    ประจำกาย ฯ

สิงหาคม ๒๕๖๒
ดีในชั่ว.

ส่วนที่ดี มีซ่อน อยู่ในชั่ว
ซึ่งสอนให้ เต็มตัว ไม่ยั้งท่า
มันสอนอย่าง เจ็บช้ำ เป็นธรรมดา
แต่มันสอน ลึกกว่า เมื่อได้ดี.
ชั่วมันสอน มากกว่า หรือจริงกว่า
มันสอนได้ ดีกว่า ความสุขศรี
สอนดีกว่า ให้กลับตน จนถูกวิธี
เกลียดกลัวชั่ว กว่าก่อนนี้ ดีอย่างจริง.
ให้ศรัทธา วิ่งหาพระ- ศาสนา
เรียนสิกขา ภาวนา เป็นอย่างยิ่ง
สัตว์นรก หมกอยู่ ยังรู้ติง
ตัวของตัว เพราะชั่วสิง สอนรุนแรง ฯ

กันยายน ๒๕๖๒
ชั่วในดี.

ส่วนที่ชั่ว มีกลั้ว อยู่ในดี
คือดีมี เลิศยั่ว ให้มัวหลง
ไม่เคยสอน ไม่ค่อยเตือน อาจเฟือนลง
สอนไม่ลึก สอนไม่ตรง จึ่งหลงดี.
ยั่วให้หลง ในดี-ดี เป็นผีบ้า
ไม่นานหนอ ต่อมา ก็สิ้นศรี
ดีมันสอน ไม่ค่อยจะ ถูกวิธี
ยึดมั่น "ดี" แล้วยากยิ่ง จะจากวาง.
ยิ่งมีดี ก็ยิ่งมี คนรบกวน
หลายกระบวน หลายวิธี ไม่มีสร่าง
พวกริษยา ก็หาช่อง จ้องจิตล้าง
มองดูบ้าง ชั่วในดี มีอยู่เน้อ ฯ

ตุลาคม ๒๕๖๒
ยึดมั่นมันกัดแน่.

ชอบยึดมั่น ระวังมัน จะกัดเอา
เพราะความเขลา ยึดมั่น มีตัณหา
อุปาทาน กอดรัด มัดวิญญาณ์
อยู่ดีดี ก็เป็นบ้า มาทันที.
ยึดสิ่งใด สิ่งนั้น แหละมันกัด
กิน, กาม, เกียรติ สารพัด กลี หรือ ศรี
หรือแม้บุตร ภรรยา และสามี
ความชั่วดี บุญหรือบาป จงทราบกัน.
แม้รสสุข ที่อร่อย อยู่กับใจ
ชั้นที่อร่อย แน่นิ่งไป, ถ้ายึดมั่น
จะกลายเป็น ยักษา ขึ้นมาพลัน
แล้วห้ำหั่น กัดเอา อย่าเขลาเอย ฯ

พฤศจิกายน ๒๕๖๒
มีโดยไม่ต้องเป็นของกู.

ถ้าจะอยู่ ในโลกนี้ อย่างมีสุข
อย่าประยุกต์ สิ่งทั้งผอง เป็นของฉัน
มันจะสุม เผากระบาล ท่านทั้งวัน
ต้องปล่อยมัน เป็นของมัน อย่าผันมา.
เป็นของกู ในอำนาจ แห่งตัวกู
มันจะดู วุ่นวาย คล้ายคนบ้า
อย่างน้อยก็ เป็นนกเขา เข้าตำรา
มันคึกว่า "กู-ของ-กู" อยู่ร่ำไป.
จะมัวหา มีไว้ ใช้หรือกิน
ตามระบิล อย่างอิ่มหนำ ก็ทำได้
โดยไม่ต้อง มั่นหมาย ให้อะไร ๆ
ผูกยึดไว้ ว่า "ตัวกู" หรือ "ของกู" ฯ

ธันวาคม ๒๕๖๒
จิตว่างได้ยินหญ้าพูด.

พระพุทธะ ตรัสรู้ จิตอยู่ว่าง
ได้ยินสิ่ง ทุกอย่าง แถลงไข
เหมือนมันฟ้อง ตัวเอง เซ็งแซ่ไป
ว่าไม่มี สิ่งไหน น่ายึดเอา.
มาเพื่อเป็น ตัวกู หรือของกู*
อย่าหลงตู่ มันเข้า เพราะความเขลา
เอาของเป็น อนัตตา มาเป็นเรา
จะต้องเศร้า โศกระบม ตรมใจแรง.
แม้กรวดดิน หินไม้ และใบหญ้า
ล้วนแต่ส่ง เสียงจ้า ทุกหัวระแหง
คนจิตวุ่น ไม่เข้าใจ ไม่ระแวง
ว่าทุกสิ่ง ร้องแสดง บทพระธรรม.
ครั้นจิตว่าง จะได้ยิน แม้ใบหญ้า
มันปรึกษา ข้อความ ที่งามขำ
ว่า "ทำไฉน สัตว์ทั้งหลาย จะร่ายรำ
ด้วยจิตว่าง เพราะวางธรรม ทั้งปวงเอย" ฯ

*ในหนังสือ หัวข้อธรรมในคำกลอนและบทประพันธ์ของสิริวยาส เขียนว่า หรือของกู
ซึ่งต่างจากเสียงอ่านและที่มาในหนังสือ บทพระธรรม ประจำภาพ เล่ม 2 ว่า และของกู

back

info@huexonline.com

Visit : 4743916