Home / Knowledge : งานของท่านพุทธทาส อินทปัญโญ

คำสอน คำกลอนจากปฏิทินธรรม ปี ๒๕๖๐

First revision: Jan.01, 2017
Last revision: Sep.01, 2017

มกราคม ๒๕๖๐
ไม่เห็นแก่ตัว

ไม่เห็นแก่ตัว ผลก็รั่ว รดผู้อื่น
ไม่ต้องฝืน ยื่นหยิบให้ ได้เสมอ
ไม่เท่าไร ในโลกเกลื่อน ด้วยเพื่อนเกลอ
เป็นโลกเลอ ล้านลาภ อาบไมตรี ฯ

ไม่เห็นแก่ตัว ก็เมตตา ขึ้นมาเอง
รู้ยำเกรง รู้ใช้ธรรม นำวิถี
ไม่อาจฆ่า ไม่อาจลัก ไม่ล่วงประเวณี
ไม่หลอกลวง และไม่มี ที่เมามาย ฯ

ไม่เห็นแก่ตัว ก็หมดตัว จะยึดถือ
นั่นแหละคือ หมดมูลเหตุ กิเลสหาย
ไม่อาจโลภ -โกรธ-หลง คงใจกาย
สะอาด-สว่าง -สงบได้ ฝ่ายนิพพาน ฯ

กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
วัตถุนิยม

"วัตถุนิยม" มีนิยาม ความหมายมาก :
(๑) มนุษย์บาก บั่นวิเคราะห์ จำเพราะหา
อวกาศ ปรมาณู รู้ลึกมา
จนพัฒนา วัตถุได้ คล้ายวิสสุกรรม

(๒) อีกทางหนึ่ง เห็นทะลึ่ง ไปหลงเห็น
วัตถุเป็น บ่อเกิด แห่งจิตล มิหนำ -
ว่าพัฒนา แต่วัตถุ เต็มกอบกำ
จิตจะด่ำ ดื่มสุข ทุกกรณี

(๓) ศาสตร์อะไร ล้วนอาศัย หลักวัตถุ
เลยยิ่งมุ ยึดมั่นมัน ขันเต็มที่
(๔) กลายเป็นทาษ เนื้อหนัง คลั่งโลกีย์
เพราะเหตุที่ วัตถุกาม ล่ามใจตน

จึงโลกเรา เมาวัตถุ อย่างดุเดือด
มโนธรรม แห้งเหือด น่าพองขน
มนุษย์ตาย ลงเป็นเบือ เหลือแต่คน
แมวสัปรดน มันร้องหง่าว ! เย้าเล่นเอย ฯ

มีนาคม ๒๕๖๐
นายทุน

คำนี้ว่า "นายทุน" เป็น "ขุนทรัพย์"
อาจบังคับ คนจน ดั่งตนหวัง
ถ้ามีธรรม ก็นำศุข มาประดัง
สังคมนั่ง นอน, ศุข ไปทุกครัว

ถ้าไร้ธรรม ก็จะนำ ให้เกิดเรื่อง
ระคายเคือง ทุกหย่อมหญ้า น่าสั่นหัว
ข้อสำคัญ นั้นคือธรรม ประจำตัว
นายทุนชั่ว นายทุนดี อยู่ที่ธรรม !

คำว่า "ทุน" อาจหมุน ความหมายได้
: เป็นเศรษฐี ใจร้าย คนจนร่ำ
: เป็นเศรษฐี ใจกุศล คนจนร่ำ
ระวังคำ ว่า "นายทุน" : หมุนให้เย็น ฯ

เมษายน ๒๕๖๐
กรรมกร (!)

กรรมการ ตามอักษร ว่า "ทำกรรม"
แต่เนื้อน้ำ นั้น "ทำกิจ", พอคิดเห็น
แม้งานหนัก ฝืนทำ ด้วยจำเป็น
แก้ลำเค็ญ : แรงงานขาย, ให้นายทุน

ได้ดื่มรส ชีวิต แต่นิดหน่อย
บุญยังน้อย ก็ต้องหา มาเกื้อหนุน
แสวงหา เศรษฐี ที่ใจบุญ
เปลี่ยนนายทุน เป็นพ่อเลี้ยง เลี้ยงลูกกู

พร้อมกันเห็น เว้นอบาย- มุขเถิด
จะก่อเกิด กำไร เห็นได้อยู่
ค่อยมีทุน เพิ่มผนวก เหมือนปลวก, ดู
ตัวเล็กรู้ สร้างจอม เท่าป้อมเมือง ฯ

พฤษภาคม ๒๕๖๐
รัฐบาล

รัฐบาล "ผู้จัดการ" ของประเทศ
ชั้นวิเศษ มีพระธรรม นำวิถี
ให้ชาวประชา สามารถ สุดที่มี
ทำกรรมดี ครบทุกคน พ้นภยันต์

งานทุกอย่าง ดีจริง เมื่ออิงธรรม
เห็นแก่ยาว ผลล้ำ กว่าผลุนผลัน
จอมกระษัตริย์ กระหวัด คนทุกพรรค์
เข้าด้วยกัน เป็นหน่วยเดียว มีเรี่ยวแรง

อยู่ด้วยกัน ฉันเพื่อน เกิด-แก่-ตาย
ไม่มุ่งร้าย แยกกัน จึงขันแข็ง
อภิบาล แผ่นดินไทย ไม่เบาะแว้ง
เพราะมีแสง แห่งพระธรรม นำรัฐมา ฯ

มิถุนายน ๒๕๖๐
ราษฎร.

"ราษฎร" ตามอักษร คือชาวรัฐ
กล่าวให้ชัด ถนัดว่า ผู้อาศัย -
อยู่ในรัฐ ครองสิทธิ์ นิตินัย
ไม่มีใคร ยิ่งกว่า ถ้าคิดดู

แต่ส่วนใหญ่ ไร้ปัญญา ในหน้าที่
จึงต้องมี หัวหน้า นำพาหมู่
มีหน้าที่ ลดหลั่น ตามขั้นคู
จึงเกิดดู รูปเห็น เป็น "บ่าว-นาย"

อีกทางหนึ่ง ปัญญา เรื่องหาทรัพย์
ก็ต่างกัน ลิบลับ คนละสาย
เกิด "กรรมกร" "นายทุน", ความวุ่นวาย
จะปลิดหาย เมื่อมีธรรม มานำทาง

แต่จะให้ เสมอกัน นั้นเรื่องบ้า
ผิดธรรมดา กฎแห่งกรรม ค้ำหัวหาง
ให้สูงต่ำ กว่ากัน กรรมมันวาง
ให้สัตว์ต่าง มีธรรม กรรมชั่วดี ฯ

กรกฎาคม ๒๕๖๐
มัน เปลี่ยนได้ นะโว้ย.

สิ่งต้องทำ นั้นจงทำ ให้สนุก
ไม่ต้องมี ความทุกข์ เท่าเส้นขน ;
ความโง่, งำ ก็ต้องทำ อย่างทุกข์ทน
เกิดเป็นคน ทั้งที ดีแต่ทุกข์ :

ไม่รู้จัก ปรับใจ ให้ถูกเรื่อง
ก็เป็นเครื่อง ทรมาน ประหารศุข -
ที่ควรมี ควรได้, ไปทุกยุค;
สุมตัวเอง ให้สุก สนุกอะไร ?

พวกเราเอ๋ย คิดดู ให้ดีดี
เกิดเป็นคน ทั้งที ดีตรงไหน ?
ควรจะดี ที่ไม่มี ทุกข์ใดใด
อันไม่อาจ เปลี่ยนให้ มีค่ามา ฯ

สิงหาคม ๒๕๖๐
ระวัง ผี "กู" ผี "สู".

อันความจริง "กู"-"สู" มิได้มี
แต่พอโง่, ก็เป็นผี โผล่มาได้,
พอหายโง่ "กู"-"สู" ก็หายไป
หมด "กู"-"สู" เสียได้ ก็เลิศดี ฯ

รักสงบ ชวนกันถอน ซึ่ง "สู"-"กู"
อย่าให้มี เหลืออยู่ เหมือนอย่างผี
เหลือกันไว้ แต่ปัญญา และปรานี
อย่าให้มี "กู"-"สู" เหลืออยู่เวย ฯ

อันธรรมชาติ ผี "กู" และผี "สู"
มันเป็นคู่ กัดกัน ชั้นเปิดเผย
เข้าสิงจิต ผู้ใด ไม่เสบย
อย่าเลี้ยงเลย ผีทั้งสอง ต้องขับไป ฯ

กันยายน ๒๕๖๐
"แม่ นางตน".

ถ้าทำอะไร ด้วยใจ ว่างจาก "กู"
แม้ด่าอยู่ ก็กลายเป็น เช่นคำสอน
ใครด่ามา กลายเป็นเย็น ไม่เป็นร้อน
ใครจะข้อน มาเท่าไร ไม่ถูกตน ฯ

จึงไม่ต้อง ร้อนใจ ดั่งไฟผลาญ
ไม่เดือดพล่าน จุกแน่น แสนสับสน
ไม่กลุ้มใจ จนไม่กล้า ดูหน้าคน ;
ที่อลวน พัลวัน มันมี "กู" ฯ

แม้พากเพียร เรียนธรรม หรือพูดธรรม
เผยแผ่ธรรม ก็สูญเปล่า เอาข้างถู ;
ก่อนทำอะไร ให้นึกถาม บรมครู
อย่าอวดรู้ ; มัวแต่อ้าง "แม่นางตน" ฯ

ตุลาคม ๒๕๖๐
"ขี่ควายไปสุญญตาเกษตร ขี่ ควาย ไป ไหน ?"

คนขี่ควาย แถมจูงควาย, นั้นได้แน่
ควายขี่คน มันก็แย่ จูงแง่ไหน ?
ถ้าเราขี่ อวิชชา : ร่าเริงใจ
อวิชชา ขี่เราให้ : ก็มืดมนท์

อวิชชา ถ้าเปรียบ ก็เหมือนควาย
แต่มันก็ เปลี่ยนได้ อย่าฉงน :
ค่อยกลายเป็น วิชชา ถ้าอดทน -
อบรมตน ไม่ประมาท ชาติวิญญู.

เหมือนขี่ควาย บ่อย ๆ มันค่อยสอน
ทุกขั้นตอน ขี่ได้ สบายหรู
แล้ว คน-ควาย หายไป ไม่รออยู่
เพราะทั้งคู่ สู่เกษตร สุญญตา ฯ

พฤศจิกายน ๒๕๖๐
"นิพพานเย็นก่อนตาย".
(หน้าที่ที่ธรรมมอบให้)

มัวหมายมั่น ก็มืดมนท์ จนหม่นหมอง
ไม่มุ่งมั่น หมายปอง ก็ผ่องใส
ยามประกอบ กิจการ งานใด ๆ
อย่าเดือดใจ เป็น "ตัวกู" หรือ "ของกู"

ประคองจิต ให้สะอาด- สว่าง-สงบ
อะไรกระทบ ไม่เตลิด เกิด "กู"-"สู"
ทำหน้าที่ ธรรมชาติ ฉลาดดู
สงบอยู่ เย็นอยู่ : รู้นิพพาน

มีแต่เย็น เย็นเย็น ยิ่งเย็นเย็น
ไม่กลับเป็น ร้อนใจ ดั่งไฟผลาญ
เพราะทำถูก ตามหน้าที่ ที่ธรรมประทาน
จึงนิพพาน คือเย็นได้ ก่อนตายเอย ฯ

ธันวาคม ๒๕๖๐
"อยากอะไร - ทำอย่างไร ?"

อยากหายโง่ จงพินิจพิจารณา
อยากมีธรรมะศาสนา จงอดกลั้นอดทน
อยากบรรจุมรรค อย่าทำให้มี "ตัว"
อยากศุขกันให้ทั่ว ต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

อยากสนองคุณพ่อแม่ อย่าเลิกกิจแห่งสกุล
อย่างรวยด้วยบุญ อย่าทำให้เลยเถิด
ไม่อยากเสียชาติเกิด ก็เป็นคนให้เป็น
อยากมีความเย็น ต้องอาบด้วยพระธรรม

อยากหมดเวรหมดกรรม ต้องไม่มีตัวกู-ของกู
อยากไม่ให้ทุกข์เหลืออยู่ ต้องทำให้ว่างไปเลย
อยากให้มันลงเอย ต้องถึงความดับไม่เหลือ
อยากศุขไม่มีทุกข์เจือ ต้อง นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ ฯ

back

info@huexonline.com

Visit : 4743943